شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 15734

ما برون را ننگریم و قال را / ما درون را بنگریم و حال را

نسخ کن این آیت ایام را / مسخ کن این صورت اجرام را

ای آن‌که جهان را همه فخر از حسب توست / وی آن‌که شهان را همه فخر از نسب توست

ز گرز تو خورشید گریان شود / ز تیغ تو بهرام بریان شود

نباشد عاشق و معشوق بی عشق / نیابی خالق و مخلوق بی عشق

گفتمش آیت لطف است مشو زین دلگیر/  گفتمش سورۀ مهر است مشو زین مضطر

ابتدای عشق و مستی قاهری است / انتهای عشق و مستی دلبری است

طاق ابروت قبلۀ خسرو / چشم جادوت فتنۀ فرهاد

موازنه، تقابل سجع‌های متوازن یا متوازی در دو یا چند جمله است.

تقابل سجع‌ها، افزایشدهندۀ موسیقی لفظی شعر است.

آرایۀ موازنه در نثر به کار نمی‌رود.

ترصیع، موازنه‌ای است که، همۀ سجع‌های آن متوازی باشد.