شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 1 - درس هشتم

عیّن الصحیح عن التحلیل الصّرفی للکلمات:

مُنتقِدون: اسم، جمع سالم للمذکر، اسم فاعل، نونه مفتوحة دائماً!

مُبتَسِم: اسم، مفرد، مذکر، اسم فاعل من مصدر «تَبَسُّم»!

مُنتَظَم: اسم، مفرد، اسم مفعول من باب إنفعال!

الکُفّار: اسم، جمع تکسیر، اسم المبالغة!

عیّن الصحیح فی قراءة الکلمات:

سَلِ المُصانِعَ رَکباً تَهیمُ فی الفَلَواتِ!

هُناکَ خِزاناتٌ طَبیعیَّةٌ بِالقُربِ من ذَنْبِ البَطِّ!

حَسَنُ الأَدَبِ یَستُرُ قَبحُ النَّسَب!

وَجَدتَ رائِحَةَ الوُدِّ إن شَمَمتَ رفاتی!

عین الصحیح فی التّرجمه:

قد تُفَتَّشُ عینُ الحیاة فی الظلمات؛‌ گاهی چشمة زندگی در تاریک‌ها جستجو می‌کنی!

أحِبَّتی هَجَرونی کَما تَشاءُ عُداتی؛ همان‌طور که دشمنم می‌خواهد، دوستانم مرا رها کردند!

مَنْ جَرَّبَ المُجَرَّب حَلَّت به النَّدامة؛ هر کس آزموده را بیازماید پشیمان خواهد شد!

سَلْ المصانِعَ رکباً تَهیم فی الفلوات؛ از آب انبارها دربارة‌ سوارانی که در بیابان‌ها تشنه‌اند بپرس!

عیّن الخطأ :

أخاف منک و أرجو و أستغیث و أدنو : از تو بیم دارم و به تو امید دارم و از تو کمک می خواهم و نزدیک می شوم!

فکم تُمرّر عیشی و أنت حاملُ شهدٍ : چه بسیار زندگی را تلخ می کنی با اینکه تو در بردارنده شهد هستی!

حلَّ فصلُ الرّبیع و لبست الطّبیعةُ أثوابها الجدیدة : فصل بهار فرود آمد و طبیعت لباسهای زیبایش را پوشید!

أظنّ أنّ عجینة البیتزا ما کانت قد طُبخت جیّداً : گمان می کنم که خمیر پیتزا خوب پخته نشده بود!

عیِّن الصّحیح:

وُجِدت رائحة الودّ من رفاته في العشیّة و الغداة.: بوی عشق را از استخوان‌های پوسیده‌اش در صبح و شام یافت.

لا ینقطع علمٌ ینتفَع به بعد موت الإنسان.: علمی که بعد از مرگ انسان بهره می‌رساند، قطع نمی‌شود.

اِنفَعني بما علَّمتَني و علِّمني ما یَنفعني.: با آن‌چه به من آموختی به من سود برسان و آن‌چه را که به من سود می‌رساند به من بیاموز.

لا تنوح الأُمّ لمصائب الدّهر في الحیاة.: مادر به خاطر بلاهای روزگار در زندگی شکوه نمی‌کند.

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 1 - درس هشتم | آزمون شماره 1094