شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یازدهم: قافیه

1-

قاعده قافیه در همه گزینه‌ها براساس قاعده «2» است به‌جز:

زهی عشق زهی عشق که ما راست خدایا! / چه نغز است و چه خوب و چه زیباست خدایا!

من با تو حدیث بی‌زبان می‌گویم / وز جمله حاضران عیان می‌گویم

ای یار ما دلدار ما ای عالم اسرار ما / ای یوسف دیدار ما ای رونق بازار ما

دل من دل من دل من برِ تو / رخ تو رخ تو رخ با فرِ تو

2-

قافیه همه ابیات، نادرست است؛ به‌جز:

چون درآمد آن کدیور، مرد زَفت / بیل هشت و داس گاله برگرفت

تو یکی شاهی بدی از باغ خُلد / چون گرفتم او مرا تا خلد بُرد

سر برآوردند از دریای حق / که بگیر ای شیخ سوزن‌های حق

شهریار اندر پی او اسب تاخت / تا که او را در بیابانی بیافت

3-

کدام‌یک از ابیات زیر دارای دو قافیهٔ پایانی (ذوقافیتین) است؟

یار مرا، غار مرا، عشق جگرخوار مرا / یار تویی، غار تویی، خواجه نگه‌دار مرا

ای از مکارم تو شده در جهان خبر / افکنده از سیاست تو، آسمان سپر

نشود فاشِ کسی آن‌‌چه میان من و توست / تا اشارات نظر، نامه‌رسان من و توست

روز وصل دوستداران یاد باد / یاد باد آن روزگاران یاد باد

4-

قافیه در کدام بیت «غلط» است؟

مرا چون خلیل آتشی در دل است / که پنداری این شعله بر من گل است

اجل ناگهان در کمینم کشد / همان به که آن نازنینم کشد

نه خود را به آتش به خود می‌زنم / که زنجیر شوق است در گردنم

گدایی که از پادشاه خواست دخت / قفا خورد و سودای بیهوده پخت

5-

قاعده‌ی قافیه در کدام گزینه متفاوت است؟

در یک شب رویایی از خویش سفر کردم/ تا خلوت تنهایی از خویش سفر کردم

دوش در حلقه‌ی ما قصه‌ی گیسوی تو بود/ تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود

در همه دیر مُغان نیست چو من شیدایی/ خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی

بلبلی برگ گلی خوش‌رنگ در منقار داشت/ واندر آن برگ و نوا خوش ناله‌های زار داشت

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یازدهم: قافیه | آزمون شماره 16311