شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 10479

نگه کردم این نظم سست آمدم / بسی بیت ناتندرست آمدم

بگفت و به گرز گران دست برد / عنان باره تیزتک را سپرد

جهانی سوی او نهادند روی / که او بود سالار دیهیم‌جوی

فروریخت از دیدگان آب مهر / به خون دو نرگس بیاراست چهر

نهنگ صبح لب بگشود و دزدیدند سر، پیشش / هزاران سیم‌گون‌ماهی در این سیماب‌گون دریا

سحر از کوه خاور تیغ اسکندر چو شد پیدا / عیان شد رشحه خون از شکاف جوشن دارا

بارها گفتم که پیکانش ز دل بیرون کشم / جهدها کردم ولی برنامد این از دل مرا

هست چو خورشید و ماه طلعت دستور شاه / طلعت تو مشتری است در بر خورشید و ماه

همچو صحرای قیامت سینه‌ای می‌خواستم / تا غم و درد تو را یک جا کنم گردآوری (قلب)

ما عجب خواریم در چشم تو ای یار عزیز / گویی از روم و خزر نزدت اسیر آورده‌ایم (وجود)

من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می / زاهدان معذور داریدم که اینم مذهب است (لب)

فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید / شرمنده رهروی که عمل بر مجاز کرد (قیامت)

الف _ د _ ب _ ج

الف _ د _ ج _ ب

 ب _ د _ الف _ ج

ب _ ج _ الف _ د