شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 9: آرایه‌های ادبی | آزمون شماره 6333

گر سرم در سر سودات رود نیست عجب / سر سودای تو دارم غم سر نیست مرا

ز دل مهر تو ای مه رفتنی نیست / غم عشقت به هرکس گفتنی نیست

سینه گو شعله آتشکده فارس بکش / دیده گو آب رخ دجله بغداد ببر

جوی خون می‌رود از چشمه چشمم بر خاک / بر سرم بین که ز دست تو چه‌ها می‌آید

در عشق یار نیست مرا صبر و سیم و زر / لیک آب چشم و آتش دل هر دو هست یار

روی اگر در کف پای تو نهم خرده مگیر / وجه دیگر من درویش ندارم چه کنم؟

به خوابگاه عدم گر هزار سال بخسبم / ز خواب عافیت آن‌گه به بوی موی تو باشم

گر برود جان ما در طلب روی دوست / حیف نباشد که دوست دوست‌تر از جان ماست

کسی که وسعت او در جهان نمی‌گنجد / به خانه دل من آمده‌ست مهمانی (تشبیه _ تناقض)

در کنج دماغم مطلب جای نصیحت / کاین گوشه پر از زمزمه چنگ و رباب است (ایهام تناسب _ مراعات نظیر)

ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است / ببین که در طلبت حال مردمان چون است (جناس ناقص _ ایهام)

صبا ای کاش می‌گفتی بدان آهوی مشکین‌مو / که بعد از رام گردیدن خطاکاری است رم‌کردن (تضاد _ ایهام)

از جعد سربلند تو یک قوم دستگیر  /  وز عنبری کمند تو یک جمع پای بست  (استعارة مکنیه، ایهام)

منعم ز سیر صورت زیبای او مکن  /  از حالت گرسنه خبر نیست سیر را (تمثیل، متناقض‌نما)

در عین خشم اهل هوس را به خون کشید  /  کامی که خواستیم روا کرد چشم دوست  (تشخیص، ایهام تناسب)

خنده زد لعل تو بر گریة شورانگیزم  /  طعنه زد جزع تو بر نالة بی‌تأثیرم (استعاره، موازنه)