شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس چهارم | آزمون شماره 260

إنّ المؤمنینَ لا یُشرکون أبداً بالله شیئاً!

«فاصبِروا حتّی یحکمَ اللهُ بیننا و هو خیر الحاکِمینَ.»

«و الملائکة یُسبّحونَ بِحَمدِ ربّهم و یَستَغفِرونَ لِمَن فِي الأرض.»

«أ تأمُرونَ النّاسَ بالبرّ و تنسَونَ أنفُسَکم.»

او همان کسی است که از بندگان خود توبه می پذیرد و از بدی هایشان در می گذرد!

او کسی است که نسبت به عباد خود توبه پذیر است و بدی ها را عفو می کند!

اوست که توبۀ بندۀ خویش را قبول می کند و بر بدی ها چشم می بندد!

او کسی است که توبه را از بندگانش می پذیرد و از بدی ها در می گذرد !

ربّنا نرجو أن تسهّلَ لنا الأمور : پروردگارا؛ امید داریم کارها را برایمان آسان کنی!

علینا أن نهتمَّ بتربیة الصّبیان أکثر : ما باید به تربیت کودکان، بیشتر اهتمام ورزیم!

ما للمؤمن و نعیمٍ یفنی و لذّةٍ لا تبقی : مؤمن را چه کار با نعمتی که نابود می شود و لذتی که نمی ماند؟!

إنّ الدّنیا لأهون من ورقة في فم جرادة : بی شک دنیا از برگ در دهان ملخ پست تر است!

اُدرُسن جیّداً حتّی لا تفشلن في الإمتحانات!

لن تنالان البِرّ حتّی تُنفِقا ممّا تُحبّان!

فکّري قبل أن تبدئی بِالکلام لِکیلا تندمی بعده!

ذهب الطّالبان إلی المُدیر لِیتکلّما معه عن المشاکِل الدّراسیّة!

ليصبر أولئك الزّملاء حتّى يصلوا إلی أهدافهم!

علينا أن نأكل الأطعمة المفيدة لنحصَلَ على فيتامينات مختلفة!

ليكرّم كلّ منّا المعلّمین الكبار فى المدرسة!

أجتهِد حتّى أصل یوماً إلى أهدافى!