شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 18597

گر اظهار پشیمانی کند گردون مشو ایمن / که بدعهد از پشیمانی، پشیمان زود می‌گردد

نه عجب که قلب دشمن شکنی به زور هیجا(جنگ)/ تو که قلب دوستان را به مفارقت شکستی

به چین زلف چو شامت نمی‌رسد دستم/ نسیم زلف تو از مشک ناب می‌جویم

مارا سری است با تو که گر خلق روزگار/ دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

گر اظهار پشیمانی کند گردون مشو ایمن/ که بدعهد از پشیمانی، پشیمان زود می‌گردد

گر تو گرفتارم کنی، من با گرفتاری خوشم/ ور خوار چون خارم کنی، ای گل! بدان خواری خوشم

گو به سلام من آی با همه تندیّ و جور/ وز من بیدل ستان جان به جواب سلام

پای استدلالیان چوبین بود/ پای چوبین سخت بی‌تمکین بود

ب، الف، ج، د

ج، ب، الف، د

ج، د، الف، ب

ب، ج، الف، د

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را / که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را

هر که گوید کلاغ چون باز است / نشنوندش که دیده‌ها باز است

رسم عاشق‌کشی و شیوه شهرآشوبی / جامه‌ای بود که بر قامت او دوخته بود

شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی / غنیمت است چنین شب که دوستان بینی