شرکت در آزمون آنلاین فارسی هشتم - درس نهم : نوجوان باهوش، آشپز زاده ی وزیر، گریه ی امیر

1

مفهوم بیت زیر در کدام گزینه دیده نمیشود؟ «به حلاوت بخورم زهر، که شاهد ساقی است به ارادت بکشم درد، که درمان هم از اوست»

به نصیحتگرِ دلشیفته میباید گفت برو ای خواجه، که این درد به درمان نرود (دلشیفته: خودبین)

دردم از یار است و درمان نیز هم دل، فدای او شد و جان نیز هم

نه گزیر است مرا از تو، نه امکان گریز چاره صبر است، که هم دردی و هم درمانی (گزیر: چاره)

چرا دردت نچیند، جان سعدی؟ که هم دردی و هم درمانِ دردی

2

جفت بیت آمده در همة گزینه‌ها، ارتباط معنایی دارند، به‌جز:

وفا نمی‌طلبم راضیم به جور و جفا کدام ذوق و نشاطی که در جفای تو نیستبه حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقی است به ارادت بکشم درد که درمان هم از اوست

جهان متّفق بر الهیتش فرومانده از کنه ماهیّتشخدای پاک و بی‌همتا و بی‌یار هم از اندیشه دور و هم ز دیدار

محال است سعدی که راه صفا توان رفت جز بر پی مصطفیخلاف پیمبر کسی ره گزید که هرگز به منزل نخواهد رسید

آن جان که ز تو نشان ندارد حقّا که به جای تن نشایدگفتم که از که پرسم جانا نشان کویت گفتا نشان چه پرسی، آن کوی بی‌نشان است

3

بیت کدام گزینه با سایر ابیات قرابت معنایی ندارد؟

نام نیکو گر بماند ز آدمی / به کزو ماند سرای زرنگار

نام نیک رفتگان ضایع مکن / تا بماند نام نیک پایدار

بزرگش نخوانند اهل خرد / که نام بزرگان به زشتی بَرَد

چو خواهی که نامت بُوَد جاودان / مکن نام نیک بزرگان نهان

4

کدام گزینه با مفهوم بیت «نام نیکو گر بماند ز آدمی / بِه کزو ماند سرای زرنگار» تناسب بی‌تری دارد؟

زنده است نام فرخ نوشیروان به خیر / گر چه بسی گذشت که نوشیروان نماند

بزرگش نخوانند اهل خرد / که نام بزرگان به زشتی برد

نام نیک رفتگان ضایع مکن / تا بماند نام نیکت پایدار

در هر نام نیک بنه نی سرای نیک / آری ز نام نیک نکوتر نشانه چیست

5

کدام گزینه درباره بیت زیر، درست نیست؟

«به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست / عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست»

دو وابسته پیشین وجود دارد که هر دو، صفت مبهم هستند.

سه جمله سه بخشی وجود دارد که دو تای آن‌ها مفعول پذیرفته‌اند.

تمام جمله‌ه‌ای به کار رفته، سه بخشی «نهاد + مسند + فعل اسنادی» است.

زمان تمام فعل‌های به کار رفته، مضارع است.

شرکت در آزمون آنلاین فارسی هشتم - درس نهم : نوجوان باهوش، آشپز زاده ی وزیر، گریه ی امیر | آزمون شماره 21154