شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 1 - درس اول

1

«جذوةُ الشّمس المستعرةُ تُخرج أنعم الله المنهمرة!»:

پارة آتش خورشید فروزان، نعمت‌های خداوند را پی‌درپی خارج می‌کند!

نعمت‌های فراوان پروردگار، از اخگر تابان خورشید خارج می‌شود!

شراره‌های افروختة خورشید، نعمت خداوند را سرازیر می‌کند!

پارة آتش فروزان خورشید، نعمت‌های ریزان خداوند را خارج می‌کند!

2

«قد زانَ خالقُنا السّماواتِ بالکواکبِ، و الأرضَ بالأشجارِ و الینابیعِ!» عیّن الترجمة الصحیحة:

آفریننده‌ی ما آسمان‌ها را با ستارگان و زمین را با درختان و چشمه‌ها زینت داده است!

خالق ما آسمان‌ها را با ستاره و زمین را با درختان و چشمه‌ها گاهی زینت می‌دهد!

به وجود آورنده‌ی ما آسمان را با ستاره‌ها و زمین ما را با درختان و چشمه‌ها زینت داده است!

خلق‌کننده‌ی ماست که گاه آسمان‌ها را با ستارگان و زمین را با درختان و چشمه‌ها زینت می‌د‌هد!

3

عیّن الصحیح للفراغ: جالسِ الصالحین و ....... عن العاصین!

لا تجالسْ

ابتعِدْ

لا تبتعدْ

جالسْ

4

عیّن العبارة فیها الفعل المضارع أکثر:

لا یتأثّر جسم البطّة بالماء لأنّ له غدّة طبیعیّة في ذنبها!

اِبتعدت الحیوانات بصوت الغراب یُحذّرها عن منطقة الخطر!

استطاعت هذه الحرباء أن تُدیر عینیها في اتّجاهات مختلفة!

یذهب الغوّاصون إلی أعماق المحیط حتّی یشاهدوا عمق البحار!

5

«أنزلَ اللّه من الغیم مطراً کثیراً فصارت الأرض خضرة بعد اغبرار!» عیّن الصحیح للترجمة:

خداوند باران فراوانی را از ابر فرو فرستاد، پس زمین پس از غبارآلودگی، سرسبز گشت.

خدا باران بسیاری را از ابر نازل کرد، پس زمین را بعد از تیره رنگی سرسبز گردانید.

به راستی خداوند باران‌های زیادی را از ابرها نازل کرد، پس هوا بعد از تیره‌رنگی، پاکیزه گشت.

خداوند برف فراوانی را از ابر نازل می‌کند، پس زمین را بعد از غبارآلودگی، سفید می‌گرداند.

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 1 - درس اول | آزمون شماره 3809