شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دهم : سبک شناسی قرن های 10 و 11 (سبک هندی) | آزمون شماره 401

تا دل دیوانه در زنجیر زلفت بسته‌ایم /  ای بسا عاقل که شد دیوانه زنجیر ما

گلدستۀ نزاکت حسنت که بسته است /  کز بار جلوه رنگ بهارت شکسته است 

عیار ربط الفت دیگر از یاران که می‌گیرد /  سر و گردن چو جام و شیشه است از هم جدا اینجا

خار خار آرزو در جان هرکس ریشه کرد /  زود چون خاشاک خواهد خرج آتشخانه شد 

بخیۀ کفشم اگر دندان‌نما شد عیب نیست /  خنده می‌آرد همی بر هرزه‌گردی‌های من

تبخال زد از آه جگرسوز لب صبح /  وز دل تو ستمگر دم سردی نکشیدی 

نزاکت آشنای دل ندارد چاره از حیرت /  مگر آیینه دریابد زبان همدم شبنم

گر دهی تاج وگر تیغ زنی بر گردن /  سر، سر توست که در قید گریبان من است

ریشه نخل کهنسال از جوان افزون‌تر است /  بیشتر دلبستگی باشد به دنیا پیر را (تمثیل)

از بحر، تشنه چشمان، لب خشک باز گردند /  آیینه را ز دیدار، کی سیر می‌توان کرد (اسلوب معادله)

خوشم به زندگی تلخ همچو می، ورنه /  برون چو رنگ ازین شیشه می‌توانم زد (تشبیه)

ندیده است جگرگاه بیستون در خواب /  گلی که من به سر تیشه می‌توانم زد (حسآمیزی)

ادبی، ادبی، فکری، زبانی

ادبی، فکری، فکری، زبانی

زبانی، زبانی، فکری، ادبی

فکری، ادبی، فکری، ادبی

فراوانی لغات ترکی و مغولی

مطابقت صفت و موصوف به تقلید از عربی

آوردن جملات کوتاه 

آوردن تتابع اضافات در مقام تعارف و تمجید از بزرگان یا به سبب قرینه‌پردازی و موازنه