شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 15153

غم و اندوه فراق- د

غم و اندوه فراق-(ر) و(آ)

ناتوانی-(د)

ناتوانی-(ر) و (آ)

تن ز جان و جان ز تن مستور نیست / لیک کس را دید جان دستور نیست

هزار جور کند بر دلم به یک ساعت / وگر بنالم از او هر یکی هزار کند

نه عجب که قلب دشمن شکنی به روز هیجا / تو که قلب دوستان را به مفارقت شکستی

یار که یافته‌ای درخور خویش / جهد آن کن که نکو داری یار

بگذر طبیب از سر درمان درد من / بیمار درد عشق ز درمان گذشته است

از سوز عشق پاک می‌شود دل ز آرزو / آتش علاج خامی این عود می‌کند

به چاره سوز محبّت ز جان برون نرود / تبی است عشق که از استخوان برون نرود

سوز عشق از سر عاشق به مداوا نرود / که علاج تب خورشید مسیحا نکند

بس غریب افتاده است آن مور خط گرد رخت / گر چه نبود در نگارستان خط مشکین غریب

ای آسمان چو دور ندیمانش دیده‌ای / در دور خویش شکل مدوّر گرفته‌ای

عشق، شوری در نهاد ما نهاد / جان ما در بوته سودا نهاد

دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد / من نیز دل به باد دهم هر چه باد باد