شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس یازدهم: خاک آزادگان | آزمون شماره 896

تا زیرخاکی ای درخت تنومند / مگسل از این آب و خاک رشته ی پیوند

جز از جام توحید هرگز ننوشم / زنی گر به تیغ ستم گردن من

اگر کشد به فلک سر، بنای ظلم و ستم / ضرورت است که آن خانه را خراب کنید

چو ایران نباشد تن من مباد / بدین بوم و بر زنده یک تن مباد

نداند که ما را سر جنگ نیست/وگرنه مجال سخن تنگ نیست

 خبرت هست که در باغ کنون شاخ درخت/مژدۀ نو بشنید از گل و دست افشان شد

وگر تند باشی به یک بار و تیز/ جهان از تو گیرند راه گریز

برآشفت عابد که خاموش باش/تو مرد زبان نیستی گوش باش

کردم طلب و نیافتم اهل/ اکنون قدم از طلب کشیدم
 

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم/ موجیم که آسودگی ما عدم ماست
 

کی تواند زد قدم با کاروان/ ناتوانی کاندرین منزل بماند
 

راندیم ز دل هر چه نه با یاد خدا بود/ پس در کنف سایه وی جای گزیدیم

مکش آن آهوی مشکین مرا ای صیاد/ شرم از آن چشم سیه دار و مبندش به کمند

کنون رود خلق است دریای جوشان/ همه خوشۀ خشم شد خرمن من
 

ای که اندر شکست ما کوشی/ آشتی کن چو جام ما نوشی
 

تو قلب سپه را به آیین بدار/ من اکنون پیاده کنم کارزار