شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - مراعات نظیر | آزمون شماره 9114

دی سرو به باغ سرفرازی می‌کرد/ سوسن به چمن زبان‌درازی می‌کرد (تلمیح)

شهاب‌وار به‌دنبال دشمنان چون دیو/ فرو بریدم صد کوه آسمان‌پیکر (تلمیح)

به فلک می‌رسد از روی چو خورشید تو نور/ قل هو الله احد چشم بد از روی تو دور (تضمین)

همت مردانه می‌خواهد گذشتن از جهان/ یوسفی باید که بازار زلیخا بشکند (کنایه)

دشمنان کور دل امّا/ در دلش خورشید ایمان را نمیدیدند/ تیغ آتشخیز دستان را نمیدیدند

حافظ سخن بگوی که بر صفحه‌ی جهان/ این نقش ماند از قلمت یادگار عمر

طبع تو سیر آمد از من جای دیگر دل نهاد/ من که را جویم که چون تو طبع هر جاییم نیست

ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی برکند/ چون تو را نوح است کشتیبان ز توفان غم مخور

سه

دو

چهار

یک

استعارۀ آشکار - تناقض - کنایه

تشبيه - تناقض - کنایه

تشبيه - تضاد - تشخیص

تشبيه - تناقض - جناس

حرفی است این که خضر به آب بقا رسید/ زین چرخ دل سیه دم آبی ندید کس (تلمیح - مجاز) 

هر که در عهد ازل مست شد از جام شراب/ سر به بالین ابد باز نهد مست و خراب (تضاد- جناس)

ای هدهد صبا! به سبا میفرستمت/ بنگر که از کجا به کجا میفرستمت (تکرار- تشبيه )

فغان که داد ز دست ستمگری است مرا/ که هرگزش نتوان گفت این چه بیداد است (تناقض - تناسب)