شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس هفتم: جمال و کمال | آزمون شماره 1434

از صدای سخن عشق ندیدم خوش‌تر    /      یادگاری که در این گنبد دوار بماند

شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار /  مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

چو بر روی زمین باشی توانایی غنیمت دان /  که دوران ناتوانی‌ها بسی زیر زمین دارد

بلاگردان جان و تن دعای مستمندان است  /  که بیند خیر از آن خرمن که ننگ از خوشه‌چین دارد

مرا گمنامی از وحدت به کثرت می‌کشد صائب / وگرنه گوشهٔ عزلت کمین‌گاهی است عنقا را

از موج هلاوت دل مرغان چمن سوخت / هر چند فشاندند به خامی ثمرم را

به تردستی نگردد راست چون دیوار مایل شد / امارت چند خواهی کرد این فرسوده قالب را

رحم به تیره‌روزی صائب دل‌شکسته کن / دور کن از اِزار خود طرّهٔ مشک‌فام را

گرت چو نوح نبی صبر هست در غم طوفان / بلا بگردد و کام هزارساله برآید

این که پیرانه‌سرم صحبت یوسف بنواخت / أجر صبری است که در کلبه احزان کردم

به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند / چنین عزیز نگینی به دست اهرمني 

رشته صبرم به مقراض (قیچی) غمت ببريده شد / بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع

مفعول ، مسند ، متمم ، مسند
 

متمم ، مفعول ، قید ، متمم
 

مفعول ، قید ، مسند ، متمم
 

مفعول ، مضاف‌الیه ، قید ، مسند