شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 20071

فراوانی ترکیبات نو

از میان رفتن لغات مهجور فارسی نسبت به سبک خراسانی

ورود لغات زبان ترکی و مغولی

سادگی و روانی متون

قصیده و قطعه

رباعی و دوبیتی

غزل و مثنوی

غزل و قصیده

ای نفس میان منافع و مضار خویش فرق نمی‌کنی، و خردمند چگونه آرزوی چیزی در دل جای دهد که رنج و تبعت آن بسیار باشد و انتفاع و استمتاع اندک؟

پس تو خویشتن را از جمع نادان‌تر کسی دان که چون خود را نادان شناختی، دانا گشتی، و دانا کسی باشد که بداند که نادان است و عاجز.

و من به حکم این مقدمات از علم طب تبرّمی نمودم و همّت و تهمت به طلب دین مصروف گردانید و الحق راه آن دراز و بی‌پایان یافتم، سراسر مخاوف و مضایق.

من چون به تو پیوستم، باید که ترحیبی تمام و اجلالی به‌سزا رود، تا قاصدان من به مشاهده‌ی آن بر لطف حال مصافات و استحکام عقد موالات واقف شوند.

اگر کسی بگرفتی به زور و جهد شرف / به عرش بر بنشستی به سرکشی نمرود

مرا چشمی است خون‌افشان ز دست آن کمان‌ابرو / جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

گر بی‌وفایی کردمی یرغو بقا آن بردمی / کان کافر اعدا می‌کشد وین سنگ‌دل احباب را

طریق عشق طریقی عجب خطرناک است / نعوذ بالله اگر ره به مقصدی نبری