شرکت در آزمون آنلاین زيست شناسی 2 - گفتار 1: گیرنده‌های حسی | آزمون شماره 7353

این گیرنده‌ها به نوعی سازش یافته‌اند که در هنگام سکون، هیچ پیامی به مغز ارسال نمی‌کنند.

همه رشته‌هایی که در دو سر گیرندة وضعیت درون ماهیچه قرار دارند، تنها پیام را از دستگاه عصبی مرکزی به ماهیچه می‌برند.

این گیرنده‌ها به کشیده شدن حساس هستند و در این حالت می‌توانند پیام ایجاد کنند.

هر گیرنده‌ای که به کشش ماهیچه حساس است، جزو گیرنده‌های حس وضعیت قرار می‌گیرد و تنها به تغییر طول ماهیچه حساس است.

پیام‌های عصبی خود را پس از تولید، ابتدا به تالاموس‌ها منتقل می‌کنند.

پس از مدتی قرارگیری در معرض محرکی ثابت، پیام عصبی کم‌تری ایجاد می‌کنند.

رشته دارینه‌ای آن تحت تأثیر فشار ناشی از پوشش پیوندی اطراف، دچار تغییر شکل می‌شود.

پس از تحریک توسط یک محرک آسیب‌رسان، به‌شکل‌گیری نوعی سازوکار حفاظتی کمک می‌کنند.

در ماهیچه‌ی دوسر بازو، فقط در پی انقباض عضله تحریک می‌شوند.  

برخلاف یاخته‌های مخروطی شبکیه قادر به تغییر اختلاف پتانسیل دوسوی غشا خود هستند.

می‌توانند اطلاعاتی را به مرکز تنظیم وضعیت و تعادل بدن ارسال کنند.

همانند گیرنده‌های حس ویژه­ی موجود در سقف حفره بینی، از نوع مکانیکی هستند.  

گیرنده‌ی نوری برخلاف گیرنده‌ی تماس در اندام ویژه‌ای قرار دارد.

گیرنده‌های دمایی هیپوتالاموس به دمای محیط حساس‌اند.

انتهای دندریت هر گیرنده‌ی حواس پیکری، درون پوشش بافت پیوندی است.

گیرنده‌های حس وضعیت در انواع ماهیچه‌ها، زردپی‌ها و کپسول مفاصل قرار دارند.