شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هفتم : باران محبّت | آزمون شماره 6489

جانور وحشی _ بی نیازی _ غضب _ مقبول

جانور درنده _ آواز _ چیره شدن _ رد شده 

دام _ سرود _ خشم _ بازگردانیده

حیوان اهلی _ توانگر _ غلبه _ رد شده

بی گل روی تو در چشم من از باغ وجود/هرچه آید همه خاشاکی و خاری بوده ست

هم آنگه بیاورد و جامی نبید/ که شد رنگ آتش از او ناپدید

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی/ که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

نهادند کافور و مشک و گلاب/ بگسترد مشک از بر جای خواب 

ابلیس گرد قالب آدم بسی طواف کرد و چیزی بازنیافت.

اگر به طوع و رقبت نیاید به اکراه بیاور.

هر چند در آدم تفحّص می‌کردند نمی‌دانستند.

آن گوهر محبّت بود که در صدف امانت معرفت تعبیه کردند.

نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار

عشوه‌ای فرمای تا من تبع را موزون کنم

زانک کس را از خدا عاری نبود

حاسد حق هیچ دیاری نبود

پیوسته کشندۀ غرامت باشند

از دل همه روزه در غرابت افتند

لیک دادش حق چنین خوف وجع

تا مصالح حاصل آید در تبع