شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 6671

کفایت مطلق «الله» برای بندگانش ریشة توانایی او بر دور کردن گزند و زیان از بندگان خود می‌باشد.

خدایی که از هرکس به بندگانش مهربان‌تر است، آن چیزی را برای انسان رقم می‌زند که خیر او در آن است.

 قرآن کریم به شیوة استفهام انکاری، صفات متوکلان حقیقی را برمی‌شمارد.

 انسان همواره باید بر معبودی تکیه کند که توانایی مدیریت امور بندة خود را داشته باشد.

«إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ» - «فَهُوَ حَسْبُهُ»

«عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ» - «فَهُوَ حَسْبُهُ»

«إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ» - «هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ»

«عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ» - «هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ»

دورکنندة گزند و آسیب – چون خداوند امر خویش را به سرانجام می‌رساند.

آماده‌تر از خود بندگان – زیرا می‌دانند سررشتة کار به ‌دست خداست.

دورکنندة گزند و آسیب – زیرا می‌دانند سررشتة کار به ‌دست خداست.

آماده‌تر از خود بندگان - چون خداوند امر خویش را به سرانجام می‌رساند.

معرفت به حکمت الهی - سپردن کارها به خداوند دانا و توانا

معرفت به حکمت الهی - انجام وظایف و مسئولیت‌ها به شایستگی

اعتقاد به وجود اراده در انسان - سپردن کارها به خداوند دانا و توانا

اعتقاد به وجود اراده در انسان- انجام وظایف و مسئولیت‌ها به شایستگی

«وَ مَن یَتَوَکَّل عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ اِنَّ اللهَ بالِغُ اَمرِهِ ...»

 «قُل اَفَرَاَیتُم ما تَدعونَ مِن دونِ اللهِ اِن اَرادَنیَ اللهُ بِضُرٍّ ...»

 «وَ عَسیَْ اَن تُحِبّوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم ...»

«قُل اَفَاتَّخَذتُم مِن دونِهِ اَولیاءَ لا یَملِکونَ لِاَنفُسِهِم نَفعاً ...»