شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس پنجم | آزمون شماره 327

وَقف رَجُلٌ جَمیلُ المظهر أَمام سُقراط یَفتخر بملابسه : مردی خوش قیافه رو به روی سقراط ایستاد که به لباس هایش افتخار می کرد!

اللّهمّ إنّي أَعوذ بک من صلاة لا تُرفع : خداوندا! همانا من از نمازی که مرا بالا نبرد به تو پناه می برم!

کیفَ یَهدي الله قوماً کفروا بعد إیمانهم : چگونه خداوند قومی را که بعد از ایمان آوردنشان کافر شدند، هدایت می کند!

«لا تَقفُ ما لیس لکَ به علمٌ» : از آنچه به آن دانشی نداری، پیروی نکن!

نه هرسخن که برآید بگوید اهل شناخت   /   به سرّ شاه سرخویشتن نشاید باخت!

و گر بینم که نابینا و چاه است   /   اگر خاموش بنشینم گناه است!

چوکاری بی فضول من برآید  / مرا دوری سخن گفتن نشاید!

تا نیک ندانی که سخن عین صوابست   /  باید که به گفتن دهن از هم نگشایی!

لازم است بر انسان هنگامی‌ که کار مهمّی را انجام می دهد بر خودش تکیه کند و از آن نترسد!

بر هر انسانی واجب است زمانی که عمل مهمّی را انجام می‌دهد به خود اعتماد کند و از آن نترسد!

واجب است بر همۀ انسان‌ها که به خود تکیه کنند و زمانی که عمل مهمّی را انجام می‌دهند و هرگز از آن نترسند!

بر انسان واجب است به نفس خود اعتماد کند و در آن هنگام که عمل مهمّ را انجام می‌دهد از آن نترسد!

از دور مردانی را که یک تابوت چوبی را با خود می بردند دیدم و زنی داشتند که کودکی گریان آنها را همراهی می کرد!

مردانی را که یک تابوت چوبی می برند را از دور دیدم و آنها را یک زن همراهی می کرد که با کودکش ، گریه کرده بود!

از دور مردانی را  دیدم که تابوتی چوبی را می بردند و یک زن آنها را همراهی می کرد که کودکی داشت که گریه می کرد!

مردانی را که تابوت چوبی را با یک زن که کودکی دارد که گریه می کند ، دیدم که آنان را همراهی می کند !

غایتک إرضاء النّاس ولکن لن تتسطیع أن تدرکها! : هَدَف               

لاتُحدّثِ النّاس بكلّ ما سمعْتَ به !: لاتَتّهِم

ما أضمر أحدٌ شيئاً إلّا ظهر في فلتات لسانه! : ماأخفی                   

إلهی أعوذ بک من شرّ نفسی الخبیثة! : ألجأ