شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 3: آرایه‌های ادبی

در همه ابیات، آرایه «تلمیح» بر پایه یکی از داستان‌های قرآن است؛ به‌جز:

جان چه بود تا کنیم در ره عشقش نثار پای ملخ چون بریم نزد سلیمان عشق

عقل در این دیر کیست مست شراب الست روح در این باغ چیست بلبل بستان عشق

جان که بود تشنه‌ای بر لب آب حیات دل چه بود حلقه‌ای بر در زندان عشق

ور چو منصور ز من بانگ اناالحق می‌زند آتشم از جگر سوخته در دار افتد

در کدام گزینه هر دو آرایۀ « تضمین و تشبیه» وجود دارد؟

صائب این آن غزل حافظ والا گهر است/ که در این بحر کرم غرق گناه آمده ایم

چاره صبر است ز سعدی بشنو پند عبید/ سعدی امروز تحمّل کن و فردای دگر

این جواب آن غزل صائب که سعدی گفته است/ گر بهار آید و گر باد خزان آسوده ایم

خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم/ کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی

در همۀ گزینه ها به‌جز گزینۀ ... مراعات‌نظیر هست.

شنیدم که پروانه با شمع گفت

فرو رفت و بر رفت روز نبرد

گویا به خواب شیرین، فرهاد رفته باشد

گه نعره زدی بلبل، گه جامه دریدی گل

در کدام گزینه آرایه‌های «تشبیه، تلمیح، کنایه و نغمهٔ حروف» به‌کار رفته است؟

شور عشق من فلک‌ها را به چرخ آورده است / کشتی افلاک بی‌لنگر ز طوفان من است

بر دل آیینه‌ام زنگ کدورت‌بار نیست / گوشهٔ ابروی صیقل، طاق نسیان من است

در شکرزار قناعت برده‌ام چون مور راه / سیرچشمی خاتم دست سلیمان من است

آفتاب بی‌زوالی می‌توانم ساختن / گر کنم گردآوری داغی که بر جان من است

همه آرایه‌های ذکر شده در برابر هر بیت درست است به‌جز .......

سزای تکیه‌گهت منظری نمی‌بینم / منم ز عالم و این گوشه معین چشم (تشبیه - کنایه - استعاره)

بیا که لعل و گهر در نثار مقدم تو / ز گنج خانه دل می‌کشم به روزن چشم (تناسب - استعاره - تشبیه)

سحر سرشک روانم سر خرابی داشت / گرَم نه خون جگر می‌گرفت دامن چشم (مجاز - تشخیص - جناس)

نخست روز که دیدم رخ تو دل می‌گفت / اگر رسد خللی خون من به گردن چشم (استعاره - مجاز - کنایه)

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 3: آرایه‌های ادبی | آزمون شماره 4757