شرکت در آزمون آنلاین زيست‌شناسي 3 - فصل هفتم: فناوری‌های نوین زیستی | آزمون شماره 3250

فراورده های لبنی با استفاده از فرایند های زیستی ، پیش از دوره کشت ریز اندامگان.

پادزیست ها به کمک میکروارگانیسم ها، پس از دوره ی زیست فناوری کلاسیک.

جاندار تغییر یافته ژنتیکی، پس از دوره اصلاح خصوصیات ریز جانداران.

محصولات تخمیری مانند سرکه ،پس از دوره زیست فناوری سنتی.

در دوره کلاسیک زیست فناوری، فرایند های تبدیل پیرووات به مواد کربن دار در سیتوپلاسم یاخته های یوکاریوتی به تولید مواد غذایی می انجامد.   

در دوره کلاسیک زیست فناوری، استفاده از کشت ریز جانداران برای تولید مواد حساسیت زا برای باکتری های فاقد دیسک صورت می پذیرد.

در دوره سنتی زیست فناوری، تولید محصولات ناشی از برخی واکنش های انتقال الکترون به کمک فرایند های زیستی رخ می دهد.

در دوره نوین زیست فناوری، هر محصول تولید شده به کمک اصلاح خصوصیات ریز جانداران دارای کارایی بالاتری است.

ایجاد هر پیوند بین تک پار های قطعه ژن خارجی و ناقل، همواره با کمک آنزیم انجام می شود.

در محیط کشت مناسب، سرعت تکثیر یاخته های تراژنی از یاخته های معمولی بیشتر است.

آنزیم لیگاز هم می تواند روی مولکول دنای خطی و هم حلقوی دارای جایگاه فعال باشد.

هر یاخته گیاه زراعی می تواند به عنوان میزبان برای ژن های باکتریایی قرار گیرد.

بر اثر عملکرد آنزیم،‌۱۴ پیوند هیدروژنی شکسته می‌شود. 

در مرحلۀ‌ اول باعث شکستن مجموعاً‌  ۲۰  پیوند می‌شود. 

تمام پیوندهای هیدروژنی در جایگاه تشخیص را از بین می‌برد.

انتهای چسبنده با ۵ نوکلئوتید تشکیل خواهد شد. 

فعالیت رنابسپاراز – جداسازی یاخته‌های تراژنی صورت

استفاده از شوک – تولید نسخه‌های متعدد از ژن خارجی

فعالیت هلیکاز – ایجاد منفذ در دیوارۀ باکتری همانند غشا

فعالیت دنابسپاراز – ورود دنای نوترکیب به اغلب باکتری‌ها