شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یکم : تاریخ ادبیات فارسی در قرن‌های 7 و 8 و 9 | آزمون شماره 533

 هیچ دانی کز چه باشد عزّت آزادگان؟/ از سر خوان لئیمان دست کوته کردن است

بر سر کوی قناعت گوشه‌ای باید گرفت/ نیم نانی می‌رسد تا نیم جانی در تن است

گویند کسان بهشت با حور خوش است/ من می‌گویم که آب انگور خوش است

 این نقد بگیر و دست از آن نسیه بدار/ کآواز دهل شنیدن از دور خوش است

 از آن انگشت نمای روزگارم/ که دور افتاده از یار و دیارم

 ندونم قصد جان کردن به ناحق/ به جز بر سر زدن چاره ندارم

بی روی تو خورشید جهان‌سوز مباد/ هم بی تو چراغ عالم‌افروز مباد

 با وصل تو کس چو من بدآموز مباد/ روزی که تو را نبینم آن روز مباد

کتاب مرصاد العباد من المبدأ الی المعاد را در بیان سلوک دین و تربیت نفس انسانی نوشت.

کتاب او از جمله آثار مربوط به جریان پیچیده‌نویسی در آثار قرن هفتم است.

در خلال موضوعات کتابش، احادیث، آیات و اشعاری از خود و شاعران دیگر نقل می‌کند.

در نثر این کتاب، سجع و موازنه به کار رفته است.

شهر تبریز، فصل تابستان/ گشته‌ هچون بهار جان‌پرور

نکهت باغ گل و نزهت نارنجستان/ از نسیمم بنوازند مشام ای شیراز

صوفی بیا که خیمه از این خاک بر کنیم/ ما را چو هست خاطر محزون در این هرات

خراسان سربه‌سر آذین ببستند/ پری‌رویان بر آذین‌ها نشستند

از میان آثار منثور مولانا، فیه مافیه و مجالس سبعه را مولانا گفته و شاگردان نوشته‌‌اند و مکاتیب، مجموعه نامه‌‌های مولانا به قلم خود اوست.

فخرالدین عراقی در کتاب عشاق‌‌نامه‌‌ی خود، سیر و سلوک عارفانه را در قالب نظم و نثر بیان کرده است.

خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی از نثرنویسان قرن هفتم است. در سفرهای متعددی حضور داشت و اطلاعات فراوانی درباره تاریخ مغولان کسب کرد که موجب تالیف کتاب تاریخ جهانگشا شد.

سعدی، بوستان را به نثر مسجع و گلستان را در قالب مثنوی پدید آورد. در سرودن غزل‌‌های عاشقانه نیز سرآمد شاعران و نویسندگان فارسی‌‌زبان است.

المعجم فی معاییر اشعار العجم: در مقدمه مصنوع و در اصل کتاب، ساده و عالمانه

مرصاد العباد من المبدا الی المعاد: گاه ساده و گاه دارای سجع و موازنه

تاریخ جهانگشا: مصنوع و دشوار

طبقات ناصری: دشوار