شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس هفتم | آزمون شماره 249

کنْتُ أسْتریحُ فِی السَّفینةِ سَحَبَني فجْأةً تَیّارُ الماءِ إلی أعماقِ البَحْرِ بِشِدَّة : در کشتی مشغول استراحت بودم که ناگهان جریانات آب به شدت مرا به اعماق دریا کشاند!

تُعْجِبُني ذکاوَةُ الدّلفینِ لِأنَّهُ یَسْتَطیعُ أنْ یُرشِدَ الإنسانَ إلَی الشّاطئ : از هوش دلفین خوشم می آید، زیرا او می‌تواند انسان را به سمت ساحل راهنمایی کند!

کان معلِّمي یَأمُرُني بِحُسْن الخُلُقِ مَعَ النّاسِ وَ مُساعَدَتهم في حَلِّ مَشاکِلِهم : معلّم من مرا به خوش‌رفتاری با مردم و کمک کردن به آن‌‌‌ها در حل مشکلاتشان امر می‌کند!

تُوجَدُ الحیواناتُ اللَّبونَة في الْبَرِّ أکْثَر مِنَ البِحارِ : بیشتر حیوانات پستاندار در خشکی‌ها به سر می برند تا در دریاها!

کلّ إنسان أراد أن یکون أقوی النّاس فلیتوکَّل علی الله : هر انسانی که خواسته که قوی ترین مردم باشد پس باید بر خدا توکل کند!

 أمس نزلَ الثّلج وصیّر وجه الأرض جمیلاً : دیروز برف بارید و چهره زمین زیبا شد!

الأصمّ هو من لا یسمعُ شیئاً و الأعمی هو من لا یری شیئاً : کر همان کسی است که چیزی نمی شنود و نابینا همان کسی است که چیزی نمی بیند! 

أما  کنتَ قد عرفت أنّ شمَّ الکلب أقوی بکثیر من شمّ القطّ : آیا ندانسته بودی که بویایی سگ بسیار قوی تر از بویایی گربه است؟!

ذاکرتي ضعیفةٌ و أنا لاأتذکّر ذکریات أیّام صغري!

أحسن أخي إلی رجل یشتغلُ في ذلک المصنع!

کانَ أولادُ جارنا یلعبونَ بالکرة قربَ منزلهم!

لم أُسافر في هذه السّنة إلی أيّ مکان بسببِ مرضِ أبي!

«يَومَ يَنظُرُ المَرءُ ما قَدَّمَت يَداهُ وَ يَقولُ الکافِرُ يا لَيتَني کُنتُ تُراباً!»

تتکوّن الغیوم من المیاه الّتي تبخر من سطح البحار و المحیطات إلی السّماء!

الأطفال يَلعبون بالکُرة عَلی الشّاطِئ و بعدَ اللَّعِب یصبحون نَشيطينَ!

«ألم تر أنّ الله أنزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَتُصبِحُ الأرضُ مُخضَرَّةً»!

أنا أُحبُّ أن أکونَ من زُوّار مرقد الإمام الثالث!

هو یُکوّنُ هذا الفریق للحوار الدّینیّ و الثّقافیّ!

سأصیرُ طبیباً فی المستقبل و سأخدمُ المرضی!

اجتهدَ أخی کثیراً و أصبحَ من الرّسّامینَ المشهورینَ!