شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 920

مست شوند چشمها از سکرات چشم او / رقص‌کنان درخت‌ها پیش لطافت صبا

گر هست دلش خارا مگریز و مرو یارا / کاول بکشد ما و آخر بکشد ما را 

گردش این سایۀ من سخرۀ خورشید حق است / نی چو منجم که دلش سُخرۀ اِستاره شود 

ای که پس از هلاک من پای نهی به خاک من / از دل خاک بشنوی نالۀ دردناک من 

گر تو به شمشیر و تیر حمله بیاری رواست

گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد

وز من جفا نیاید دانم که نیک دانی

از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه 

وقتی نشد که بی دوست بر حال خود نگرییم / روزی نشد که در عشق بر کار خود نخندیم 

خانۀ مانی است طلع، چهره گشای بهار / نایب عیسی است ماه، رنگرز شاخسار 

غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل / شاید که چو وا بینی خیر تو در این باشد

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی / ز بامی که برخاست مشکل نشیند 

مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن 

مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن

مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن 

مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن 

زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد 

نیست زمام کام دل در کف اختیار من 

ای لب و گفتار تو کام دل و قوت جان 

مرغ خوشخوان را بشارت باد کاندر راه عشق