شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 920

مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن 

مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن

مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن 

مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن 

مست شوند چشمها از سکرات چشم او / رقص‌کنان درخت‌ها پیش لطافت صبا

گر هست دلش خارا مگریز و مرو یارا / کاول بکشد ما و آخر بکشد ما را 

گردش این سایۀ من سخرۀ خورشید حق است / نی چو منجم که دلش سُخرۀ اِستاره شود 

ای که پس از هلاک من پای نهی به خاک من / از دل خاک بشنوی نالۀ دردناک من 

وقتی نشد که بی دوست بر حال خود نگرییم / روزی نشد که در عشق بر کار خود نخندیم 

خانۀ مانی است طلع، چهره گشای بهار / نایب عیسی است ماه، رنگرز شاخسار 

غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل / شاید که چو وا بینی خیر تو در این باشد

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی / ز بامی که برخاست مشکل نشیند 

زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد 

نیست زمام کام دل در کف اختیار من 

ای لب و گفتار تو کام دل و قوت جان 

مرغ خوشخوان را بشارت باد کاندر راه عشق

گر تو به شمشیر و تیر حمله بیاری رواست

گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد

وز من جفا نیاید دانم که نیک دانی

از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه