شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یازدهم: قافیه

قاعدۀ قافیه در کدام بیت متفاوت است؟

از درون خویش این آوازها/ منع کن تا کشف گردد رازها

بانگ غولان هست بانگ آشنا/ آشنایی که کشد سوی فنا

چون بوَد آن بانگ غول آخر بگو/ مال خواهم جاه خواهم آبرو

این خراب‌آباد در چشم شماست/ ورنه ما را ساعد شه ناز جاست

قافیه در کدام بیت «غلط» است؟

مرا چون خلیل آتشی در دل است که پنداری این شعله بر من گل است

اجل ناگهان در کمینم کُشد همان به که آن نازنینم کشد

نه خود را به آتش به خود می‌زنم که زنجیر شوق است در گردنم

گدایی که از پادشاه خواست دخت قفا خورد و سودای بیهوده پخت

در کدام گزینه حروف قافیه در بیش‌تر از یک واژه قرار گرفته است؟

نـازک‌لـبـان سـخـن بـه زبـان تو می‌کنند ایـن غـنـچـه‌ها نظر به دهان تو می‌کنند

سـسـت می‌آیی و آتش می‌زنی کاشانه را از کـنـار شـمـع مـی‌آری بـرون پروانه را

ای مــحـو تـمـاشـای بـتـان! مـی‌دانـی جـز عـاشـق سـرگـشـته کسی تنها نی؟

برآ ز خانه که از خان‌ومان خویش برآیم به حرف زودترآ تا به خویش دیرتر آیم

قافیه‌ی همه‌ی بیت‌ها، به‌صورتِ «مصوّت + صامت + صامت» است، به‌جز ....... .

مکن شهریارا دل ما نژند / میاور به جان من و خود گزند

ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس / بوسه زن بر خاک آن وادّی و مشکین کن نفس

نه بیگانه تیمار خوردش نه دوست / چو چنگش رگ و استخوان ماند و پوست

آینه ار نقش تو بنمود راست / خود شکن آیینه شکستن خطاست

مفهوم کدام بیت، متفاوت با سایر ابیات است؟

من اول روز دانستم که با شیرین درافتادم / که چون فرهاد باید شست دست از جان شیرینم

گر عزم جفا داری سر در رهت اندازم / ور راه وفاگیری جان در قدمت ریزم

مشکل است از درد و داغ عشق دل برداشتن / ورنه می‌دادم به سیلاب فنا این خانه را

به تیغم گر کشد دستش نگیرم / وگر تیرم زند منت پذیرم

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یازدهم: قافیه | آزمون شماره 10062