شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس دوم

1

عیّن الصّحیح فی التّوضیحات:

اُطلبوا العلم و لو بالصّین فإنّ طلب العلم فریضة.

⟵

یوجد فیها فاعلان اثنان.

هل تستطیعین أن تشحنی رصید جوّ الی عبر الإنترنت یا اُختی؟

⟵

یُستعمل فیها «ن» بسبب اتّصال ضمیر «ی» بالفعل

اثنان خیر من واحد و ثلاثة خیر من اثنین و أربعة خیر من ثلاثة فعلیکم بالجماعة!

⟵

یوجد فیها جارّ و مجرور بمعنی الفعل.

یُکَرَّم المجدّون فی صفّنا لأنّهم ینجحون فی العباراة.

⟵

الفاعل للفعل الأوّل، اسم الفاعل من فعل مزید

2

نستنتج من النصّ ............. (عیّن الصحیح):

أنّ اللغة العربیّة أقویٰ من الفارسیّة فی بیان المقصود فلهذا قاموا بعض شعرائنا بإنشاد أبیات بها!

الفضل بین اللغتین الفارسیّة و العربیّة غیر ممکن و سبب ذلک یعود إلی امتزاج القومین و اللغتین کثیراً!

تلعب الملمّعات العربیّة و الفارسیّة دوراً بنّاء‌اً فی التقریب من اللغتین!

اشتدّ إنشاد الملمّعات الفارسیّة بعد ظهور الإسلام کما کان قبله أثر منها فی البلاد الفارسیّة!

3

عیِّن الخطأ في ضبط حرکات الحروف:

اِحْتِرام القانونِ و الاْقتِصاد في اسْتِهْلاک الماءِ!

عَلَیْنا أن نَکونَ نَاهینَ عَنِ المُنْکَر!

اِعْلَمْ أَنَّ اللّه لا یُحِبُّ المُتِکَبَّرینَ!

عَلَیْکُنَّ أن تَتَواضَعْنَ أمامَ أقْرِبائِکُنَّ!

4

عیّن الخطأ:

إنّ الابتسامة تُحوّل الضعیف إلی القويّ!

إنّ التبسّم لا یُشیر دائماً علی أنّ صاحبَه قويُّ الإرادة!

رُبّما یَحکم الإنسانُ علی شخص و حُکمه متأثِّرٌ بابتسامته!

عن طریق التبسّم ربّما نستطیع أن نجد حالةَ صاحبه في مجتمعه!

5

عیّن الأنسب في الجواب عن الترجمة من أو إلی العربیّة:

«بعض الأحیان یُمرّر عُداتنا حیاتَنا ولکنّ وُدّ الأحبّة یُنقذنا و تحلّ بالأعداء الندامةُ!»:

گاهی وقت‌ها زندگی ما توسط دشمنانمان تلخ می‌شود امّا دوستان ما را نجات می‌دهند و بر دشمنان پشیمانی فرود خواهد آمد!

گاهی دشمنان ما زندگیمان را تلخ می‌کنند امّا دوستی محبوبان ما را نجاتمان می‌دهد و دشمنان دچار پشیمانی می‌شوند!

بعضی اوقات دشمنانمان زندگی را تلخ می‌کند امّا دوستی محبوب ما را نجات می‌دهد و بر دشمنان فقط پشیمانی فرود می‌آید!

گاهی دشمنان ما می‌خواهند که زندگیمان را تلخ کنند امّا با دوستیِ دوستان نجات می‌یابیم و دشمنان دچار ندامت می‌شوند!

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس دوم | آزمون شماره 2334