شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هشتم : در کوی عاشقان | آزمون شماره 649

۱

۲

۳

۴

حایل و ترسناک - مستور و پوشیده 

تهدید و سرزنش - مباحات و محرّمات 

طبع و سرشت - بذله گو و شوخ 

مطبوع و خوشایند - مرثیه و سوگ نامه 

در رفتن جان از بدن، گویند هر نوعی سخن / من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود
 

تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار / که توسنی چو فلک رام تازیانه‌ی توست
 

مست و مستور ندیدیم اگر هم باشد / این چنین نادره در ملک جهان کم باشد
 

حریف مجلس ما خود همیشه دل می‌برد / علی‌الخصوص که پیرایه‌ای بر او بستند

لاف زنم لاف که تو ، راست کنی لاف مرا/ ناز کنم ناز که من ، در نظرت معتبرم (تکرار)

شدم در عشق پیر و او جوانی می‌کند با من/ ندارد عشق چون پیری بیا من هم جوان گردم (معطوف)

الم از شور و شر عشق خبر هیچ نداشت/ فتنه‌انگیز جهان غمزۀ جادوی تو بود (معطوف)

باده خور باده به بانگ نی و فتوای حکیم/ زان که دل درد تو را چاره شراب است شراب (تکرار)

روزها: محمّدعلی اسلامی ندوشن، اسرارنامه: جلال‌الدّین محمّد مولوی

اسرار التّوحید: محمّد بن منوّر، مرصادالعباد: نجم‌الدّین رازی

لیلی و مجنون: وحشی بافقی، تذکره‌الاولیاء: عطّار نیشابوری

زندگانی جلال‌الدّین محمّد: بدیع‌الزّمان فروزانفر، روزها: لطفعلی صورتگر