شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس یازدهم: خاک آزادگان | آزمون شماره 332

دیدمش خرم و خندان قدح باده به دست

مگر از دیدنم ملول شدی 

آن گفتنت که بیش مرنجانم آرزوست

در دم از یار است و درمان نیز هم

برآسود پس لشکر از هر دو روی/برفتند روز دوم جنگجوی

چنان نیزه بر نیزه انداختند/ سنان یک به دیگر برافراختند

به پیش پدر شد پر از خون جگر/ پر اندیشه دل پر ز گفتار سر

بگفت آنکه در دل مرا درد چیست / همی گفت چندی و چندی گریست

کردم طلب و نیافتم اهل/ اکنون قدم از طلب کشیدم
 

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم/ موجیم که آسودگی ما عدم ماست
 

کی تواند زد قدم با کاروان/ ناتوانی کاندرین منزل بماند
 

راندیم ز دل هر چه نه با یاد خدا بود/ پس در کنف سایه وی جای گزیدیم

مکش آن آهوی مشکین مرا ای صیاد/ شرم از آن چشم سیه دار و مبندش به کمند

کنون رود خلق است دریای جوشان/ همه خوشۀ خشم شد خرمن من
 

ای که اندر شکست ما کوشی/ آشتی کن چو جام ما نوشی
 

تو قلب سپه را به آیین بدار/ من اکنون پیاده کنم کارزار