شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس سوم : تشبیه | آزمون شماره 8939

دو، یک، یک، دو

یک، دو، یک، سه

دو، یک، دو، چهار

یک، یک، دو، سه

عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی/عشق داند که در این دایره سرگردانند (تشبیه فشرده اضافی-تشبیه فشرده غیر اضافی)

چو منصور از مراد آنان که بر دارند بردارند/بدین درگاه حافظ را چو می خوانند می رانند (تلمیح-تشبیه)

گنجشک ضعیف توام ام ای مایه ناز/افتاده به دام تو به صد ناز و نیاز (تشبیه فشرده اضافی-جناس)

ای باده دفع غم تویی بر زخم ما مرهم تویی/وی ساقی شیرین لقا دریا به ساغر می کشی (تشخیص-تضاد)

چون صدف در دامن خود گوهر مقصود یافت/ هر که گرد خویش دوری چند در گرداب زد

خود به خود چون غنچه وا شد عقده‌ها از کار من/ تا در این بستان‌سرا دست و دلم از کار شد

خون دل شد در بساط سینه‌اش یاقوت و لعل/ هر که زیر تیغ چون کهسار دست و پا نزد

بس که دل افسرده زین دریای پر نیرنگ شد/ چون صدف هر قطرۀ آبی که خوردم سنگ شد

دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود/ تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود

رسم عاشق‌کشی و شیوۀ شهرآشوبی/ جامه‌ای بود که بر قامت او دوخته بود

گرچه می‌گفت که زارت بکشم می‌دیدم/ که نهانش نظری با من دلسوخته بود

کفر زلفش ره دین می‌زد و آن سنگین‌دل/ در پی‌اش مشعلی از چهره برافروخته بود