شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 7516

پشتم خمیده ماند ز بار گران عشق / چون شاخه ضعیف ز بار گران برف

 ننگرد دیگر به سرو اندر چمن / هر که دید آن سرو سیم‌اندام را

 ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی است / حال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالی است

 گرچه از کبر، سخن با منِ درویش نگفت / جان فدای شکرین پسته خاموشش باد

الف ـ د

ب ـ ج

د ـ هـ

ج ـ الف

فشاند سنبل و چون گل ز غنچه رخ بنمود / کشید قامت و چون سرو در چمن بنشست

غم در دل تنگ من از آن است که نیست / یک دوست که با او غم دل بتوان گفت

به خلق و لطف توان کرد صید اهل نظر / به بند و دام نگیرند مرغ دانا را

شب سیاه بدان زلفکان تو ماند / سپیدروز به پاکی رخان تو ماند