شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 15070

میانه قرن ششم- فارس

میانه قرن پنجم- ماوراء النهر

میانه قرن چهارم- ماوراء النهر

میانه قرن هفتم - فارس

قرن چهارم و اوایل قرن پنجم - نیمه قرن ششم - اوایل قرن هفتم

قرن چهارم و اوایل قرن پنجم - نیمه قرن پنجم - قرن ششم و اوایل قرن هفتم

قرن پنجم و اوایل قرن ششم - اوایل قرن هفتم - اواخر قرن هفتم

قرن پنجم - اوایل قرن ششم - نیمه قرن ششم

کاهش سادگی و روانی کلام و حرکت به سوی دشواری متن

ورود لغات زبان ترکی و مغولی به فارسی

از میان رفتن لغات مهجور فارسی نسبت به سبک خراسانی

به کارگیری ردیف‌های فعلی و اسمی دشوار در شعر

رفت زمانی که ز راحت در او / نام غم از هیچ زبان، کس نیافت

با خستگی بساز که ما را ز روزگار / زخم آمده است حاصل و مرهم نیامده است

باد، هر ساعت از شکوفه کند / پر درم‌های نیم‌کاره، چمن

جهان یکسر همه پر دیو و پر غولند و امّت را / که یارد کرد جز اسلام و جز سنت نگهبانی؟ (یارد = می‌تواند)

هر که از شعاع عقل عزیزی بهره‌مند شد و استماع سخن ناصحان را شعار ساخت اقبال او چون سایه چاه پایدار باشد، نه چون نور ماه در محاق.

از اندیشه ناصواب درگذر و همّت بر اکتساب ثواب مقصور گردان، که راه مخوف است و رفیقان ناموافق و رحلت نزدیک و هنگام حرکت نامعلوم.

ای بیننده نمازها و ای پذیرنده نیازها، عذرهای ما بپذیر که تو غنّی و ما فقیر. عیب‌های ما مگیر که تو قویّ و ما حقیر.

ناخوبی موقع آن سعی در مروت و دیانت بر من پوشیده نَبُد و استیلای حرص و حسد مرا بر آن مُحرض آمد.