شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 17061

بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست/ بگشای لب که قند فراوانم آرزوست (طلب دیدار معشوق)

گفتی به روزگاران مهری نشسته بر دل/ بیرون نمی‌توان کرد الا به روزگاران (جاودانگی عشق)

به آنچه می‌گذرد دل منه که دجله بسی/ پس از خلیفه بخواهد گذشت در بغداد (جاهطلبی)

گرت ز دست برآید، چو نخل باش کریم/ ورت ز دست نیاید چو سرو باش آزاد (ترک تعلقات)

از سیم به سر یکی کله‌‌خود / زآهن به میان یکی کمربند

با شیر سپهر بسته پیمان / با اختر سعد کرده پیوند

ای مشت زمین بر آسمان شو/ بر وی بنواز ضربتی چند

ای دیو سپید پای در بند / ای گنبد گیتی ای دماوند

هر آن بند کز دست تو بسته شد/ گشایندگان را جگر خسته شد

سران را بسی سر جدا شد ز تن /پر از خاک، ریش و پر از خون، دهن 

بر اسبان نهادند زینِ خدنگ/ همه جنگ را تیز کردند چنگ

بدو داد و گفتش بدان چاه سر/که بیچارگان را تویی راهبر

گله و شکایت از سرنوشت و قضا و قدر

توجه به مدح پادشاهان

گرایش به افلاک و گنبد آسمان

تأکید بر ثروت اندوزی و درخواست کمک از بزرگان

هرکه خواهد که شود رهسپر وادی عشق                  ترک جان، دادن سر، معنی اوّل قدم است

زبان تیشه با فرهاد گفتا در دم رفتن                       که راه کوی شیرین را ز سر باید قدم کردن

به لب رسید همان لحظه جان شیرینم                    که دور از آن لب شیرین نوشخند شدم

دست از سر و جان شو به ره عشق که این راه           اوّل قدمش پای زدن بر سر جان است