شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - درس پنجم

1-

عیّن الأصحّ و الأدقّ في الأجوبة للترجمة:

«لن یبقی الإنسان في حلو الحیاة أو مُرِّها حتّی الأبد، و سیعبرهما في یوم من الأیّام!»:

انسان شیرینی زندگی و تلخی آن‌را تا همیشه باقی نمی‌گذارد، و در یکی از روزها از آن دو خواهد گذشت!

انسان در زندگی تلخ و شیرین تا ابد باقی نخواهد ماند، و در روزی از روزها حتماً از آن‌ها خواهد گذشت!

انسان هرگز در شیرینی زندگی یا تلخی آن برای همیشه باقی نمی‌ماند، و روزی از آن‌ها عبور می‌کند!

انسان در تلخ یا شیرین زندگی تا ابد باقی نخواهد ماند، و روزی از روزها از آن دو عبور خواهد کرد!

2-

عیّن الصّحیح:

توکّلی علی اللّٰه فی کلّ الأمور.: توکّل من در هر کاری به‌خداست.

لأنّه فعّالٌ لما یُریدُ و یَقدرُ أن یُعینَنی.: زیرا او بر هر کاری تواناست و می‌تواند کمکم کند.

فإن یکنْ توکّلی علیه فلن أخاف أحداً.: پس اگر توکّلم بر او باشد هرگز از کسی نخواهم ترسید.

و حسبی اللّٰه و نعم الوکیل!: و خداوند برای من بهترین یاور است!

3-

عَیّن الأصَحَّ و الأدَقَّ فی الترجمةَ:

«یُریدُ الاُستاذُ أن یُفَرِّقَنا لِهذا أَجلَسَ کُلَّ واحدٍ مِنّا في زاویةٍ مِن قاعَةِ الإمتحانِ!»

استاد می‌خواست که ما را متفرّق کند به همین خاطر هر یک از ما در گوشه‌ای از سالن امتحان نشستیم!

استاد می‌خواست که ما را پراکنده کند به همین خاطر هر یک از ما را در گوشه‌ای از سالن امتحان نشانید!

استاد می‌حواست که ما پراکنده شویم به همین علّت هر کدام از ما را در گوشه‌ای از سالن امتحان نشاند!

درخواست استاد بود ما پراکنده شویم به همین خاطر هز یک از ما را در گوشه‌ای از سالن امتحان نشانیدند!

4- عَیِّن الخَطأ:

(عَسی أنْ تَکرَهوا شیئاً و هو خیرٌ لکُم(: شاید که از چیزی بدتان بیاید، درحالی‌که آن برای شما بهتر است.

…( لکیلا تحزنوا علی ما فاتَکم...(: ... تا بر آنچه از دست شما رفت، اندوهگین نشوید.

(ما یُریدُ اللهُ لِیَجْعَلَ علیکُم مِن حَرَج(: آنچه را که خداوند بخواهد می‌تواند برای شما حالت بحرانی قرار بدهد.

(فَاصْبروا حتی یََحْکُمَ اللهُ بینَنا(: پس صبر کنید تا خداوند میان ما داوری کند.

5-

عیّن الاصّح و الادّق فی الجواب للتعریب:

«ادب حکم می‌کند هرگاه در مجلس شخصی بزرگ‌تر از ما وارد شود، به احترامش از جای خود برخیزیم!»:

یحکم الادب بأنه یجب علینا أن ننهض من أماکننا، إن دخل فی المجلس من هو أکبر!

یحکم الادب أنه إذا دخل شخص أکبر منا فی مجلس، أن ننهض من مکاننا باحترامه!

الادب حکم علینا أن ننهض من أماکننا، للاحترام إن دخل المجلس شخص و هو أکبر منا!

الادب قد حکم لنا أن ننهض من المکان لاحترام الرجل الذی یدخل المجلس و هو أکبر منا!

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - درس پنجم | آزمون شماره 6297