شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس ششم: سجع و انواع آن | آزمون شماره 16062

قاضی چون سخن بدین غایت رسانید و از حد قیاس ما آسیب مبالغه درگذرانید

سر به تدارک یکدیگر نهادیم و بوسه بر سر و روی هم دادیم و ختم سخن این بود

طالب نام‌اند و مغفرت و صاحب دنیا و آخرت

ای که گفتی توانگران مشتغل‌اند و ساهی و مست ملاهی، نعم ، طایفه‌ای هستند بر این صفت که بیان کردی.

باران رحمت بی حسابش همه را رسیده و خوان نعمت بی دریغش همه جا کشیده

ملک بی دین باطل است و دین بی ملک ضایع

محبت را غایت نیست از بهر آنکه محبوب را نهایت نیست

دردی است مرا که بهی مباد این درد مرا صواب است

بیخ نشاطش بریده و گل هوس پژمریده

جان ما را صفای خود ده و دل ما را هوای خود ده

تصوّری که حرورش دهان بخوشانیدی و سمومش مغز استخوان بجوشانیدی

مصلحت آن است که ختم قرآنی کنی از بهر وی با بذل قربانی