شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - درس پنجم

1-

عیّن الخطأ عن المضارع:

لا تُؤجّلن العملَ بالخیر لیوم آخر!

علیکم أن لاتُجیبوا قبل أن تَسمعوا الکلام کلَّه!

نسینا أن نَحضر عند أصدقائنا في موعدنا المقرّر!

إنّ التلمیذة العاقلة لن تحدّثین النّاسَ بکلّ ما سَمعتْ به!

2-

«استاد موافقت کرد که امتحان را برای دانشآموزان به مدّت دو هفته به تأخیر اندازد» عیّن التعریب الصحیح:

وافق اُستاذُنا أن یؤجِّل مَوعد الامتحانات اُسبوعین اثنین.

توافق اُستاذُنا أن یتأخَّر الموعد للامتحان اُسبوعین اثنین.

توافق اُستاذ أن یؤخِّر الامتحانات الطلاّب لمدّة اُسبوعین.

وافق الاُستاذُ أن یؤجِّل الامتحان للطلاّب لمدّة اُسبوعین.

3- «لَن یَستطیعَ الأعداءُ أن یُواجِهُونا لأنَّنا نفشلهم و لا تَنْجَحُ خُطَّتُهم لتفریقنا أبداً!»:

دشمنان نتوانستند که با ما روبه‌رو شوند زیرا ما آنها را شکست می‌دهیم و نقشة آنها برای جدا کردن ما هرگز توفیق نیافته است!

دشمنان هرگز نمی‌توانند که با ما مواجه شوند زیرا آنها شکست می‌خورند و نقشة آنها برای جدایی هیچ‌گاه موفق نمی‌شود!

دشمنان نخواهند توانست که با ما روبه‌رو شوند زیرا ما آنها را شکست می‌دهیم و نقشة آنها هیچ‌وقت برای جدایی ما توفیق نمی‌یابد!

دشمنان ما نخواهند توانست که با ما مقابله کنند زیرا ما آنها را شکست داده‌ایم و نقشه‌های آنها برای پراکنده کردن ما هرگز موفق نمی‌شود!

4- قد عوَّدَنا والدانا أن لا نؤجِّل واجباتنا الدراسیّۀ أبداً فإن نسِینا هذا العملَ فَشِلنا:

پدران را عادت داده‌ایم که واجبات تحصیلی را به هیچگاه به تأخیر نیندازند؛ زیرا چنانچه با این کار ما فراموش کردند، شکست خورده‌ایم.

پدر و مادرمان، ما را عادت داده‌اند که تکالیف درسی خود را هیچ‌وقت به تأخیر نیندازیم، پس اگر این کار را فراموش کنیم، شکست می‌خوریم.

پدر و مادرمان، عادت کرده‌اند که تکالیف درسی ما را هرگز به تأخیر نیندازند، پس اگر این کار را فراموش کنند ما شکست می‌خوریم.

پدر و مادر ما عادتمان داده‌اند که کارهای درسی اصلاً به تأخیر نیفتد؛ چراکه اگر این کار را فراموش کنیم، شکست می‌خوریم.

5-

عیّن الأقرب للمفهوم :

إنّ إرضاء النّاس غایة لاتدرک! : تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد / خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است

العلم نور وضیاء یقذفه الله فی قلوب أولیائه! : گر نور عشق حق به دل و جانت اوفتد / بالله کز آفتاب فلک خوبتر شو

القناعة کنز لاینفد! : شکوهی که دارد جهان قناعت / به خاقان و قیصر نباشد نباشد

لاتحدّث الناس بکلّ ما سمعت به! : گویند به هم مردم عالم گله خویش / پیش که روم من که ز عالم گله دارم؟

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - درس پنجم | آزمون شماره 8104