شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دوم : پایه های آوایی | آزمون شماره 8551

شدم در سفر روزگار درنگی

در این شیوه صد بار دیگر فتادم

دریغت نیاید به هر کس نمایی

که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

خدایا به خواری مران از درم/ که صورت نبندد دری دیگرم

در این بود درویش شوریدهرنگ/که شیری درآمد شغالی به چنگ

نبینی که چون با هم آیند مور/ ز شیران جنگی برآرند شور

ندانم هیچ کس در عهد حسنت/ که با دل باشد الا بیبصارت

تن تَ تن/تن تن تَ تن/تن ت ت تن/ت ت تن تن

تَ تن تن/تن تَ تَ تن/تن تن تَ تن/تَ تَ تن تن

تَ تن تن/تن تن تَ تن/تن تَ تن تن/تَ تَ تن تن

تَ تن تن/تن تن تَ تن/تن تَ تَ تن/تَ تَ تن تن

شمع را فانوس از پروانه می‌سازد جدا

من آن آیینه را روزی به دست آرم سکندروار

منّت ایزد را که با اقبال و دولت هم‌عنان

عشق را فرزانه می‌دانیم ما

گهی پرده‌سوزی گهی پرده‌داری / تو سرّ خزانی تو جان بهاری

چو آن مه برآمد به چشمش درآمد / زمین در نگنجد از آن آسمانی

ببستی چشم یعنی وقت خواب است / نه خوابت آن حریفان را جواب است

چو عشقش برآرد سر از بی‌قراری / تو را کی گذارد که سر را بخاری