شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 3498

بار دیگر سر برون کن از حجاب

دهانی بسته حلواخور چو انجیر

چه رعنا رقیبی چه شیرین طبیبی

چه بودی که یک گوش پیدا شدی

تو مپندار کزین در به ملامت بروم $(-UU--UU--UU--UU)$

به طاعت قرب ایزد می‌توان یافت $(---U---U---U)$ 

درد عشق از تندرستی خوش‌تر است $(-U---U---U-)$ 

جمع تو دیدم پس از این هیچ پریشان نشوم $(-UU--UU--UU--UU-)$ 

گفت خود دادی به ما دل حافظا               ما محصل بر کسی نگماشتیم

من از بیگانگان دیگر ننالم                    که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

یک دل بنما که در ره او                       بر چهره نه خال حیرت آمد

لطف خدا بیشتر از جرم ماست                نکته سربسته چه دانی خموش

خودخواه، آزرده، بچّگانه: خُدخاه، آزُردِ، بَچْچِگانِ

خواستار، مؤذّن، متجدّدانه: خاسْتار، مُؤَذذِن، مُتَجَددِدانِ

باده‌گساری، مقدّمه، نوحه‌خوانی: بادِگُساری، مُقَددَمِ، نوحِ‌ خانی

دیباچه، می‌خوارگی، خورشید‌عذار: دیباچِ، مِی‌خارِگی، خورشید عِذار