شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس دهم : بانگ جَرَس | آزمون شماره 1528

سیل است آب دیده و هر کس که بگذرد / گر خود دلش ز سنگ بود هم ز جا رود 
 

همه جمال تو بینم چو دیده باز کنم / همه تنم دل گردد که با تو راز کنم
 

قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند / بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم
 

هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود / وارهد از حد جهان ، بی حد و اندازه شود
 

تهمتن گز اندر کمان راند زود / بدان¬سان که سیمرغ فرموده بود (حماسی)

ای سلیمان در میان زاغ و باز / لطف حق شو، با همه مرغان بساز (تعلیمی)

برارم ز بن بیخ بیداد را / به گردون زنم پایۀ داد را (انقلاب اسلامی)

نه تلخ است صبری که بر یاد اوست/ که تلخی شکر باشد از دست دوست (غنایی)

وقت است تا برگ سفر بر باره بندیم / دل بر عبور از سد خار و ( خواره - خاره ) بندیم

از هر کران بانگ ( رهیل - رحیل ) آید به گوشم / بانگ از جرس برخاست وای من خموشم

وادی پر از فرعونیان و ( قبطیان - غبطیان ) است / موسی جلودار است و نیل اندر میان است

(فرض- فزز) است فرمان بردن از حکم جلودار / گر تیغ بارد گو ببارد نیست دشوار 

فرض است فرمان بردن از حکم جلودار/ گر تیغ بارد ، گو بیارد ، جان سپر کن (مثال و نمونه ـ پیشرو و کسی که جلوتر از همه در یک کاروان حرکت می‌کند)
 

دریادلان راه سفر درپیش دارند/ پا در رکاب راهوار خویش دارند (حلقه‌ای فلزی که در طرف زین اسب قرار دارد و سوار پا در آن می‌گذارد ـ راه‌راه)
 

گاه سفر شد باره بر دامن برانیم/ تا بوسه‌گاه وادی ایمن برانیم (اسب ـ دره)
 

از هر کران بانگ رحیل آید به گوشم/ بانگ از جرس برخاست وایِ من خموشم (طرف ـ سفر کردن)