شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دهم: دریادلان صف‌شکن | آزمون شماره 1767

کوچه زنجیر بن بست است در ظاهر، ولی / هر که رفت آنجا سر از صحرا برون می‌آورد 

بر سبکباران بود موج خطر باد مراد / گفت گلیم خویش از دریا برون می‌آورد 

از قضا نتوان به دست و پای کوشش شد خلاص / ماهیان را کی پر از دریا برون می‌آوری؟

نیست، صائب در زمین شور باران را اثر / از کدورت کی مرا صهبا (شراب) برون می‌آورد؟

فعل جمله ی اول مضارع اخباری و فعل جمله ی دوم ماضی نقلی است.

"به ناگاه "قید، "وصیت نامه" مفعول و" دلت" مفعول است.

در عبارت، دو ترکیب اضافی وجود دارد.

هر دو جمله، مستقل ساده اند.

در مرگ سرخ عاشقان هرگز فنا نیست.

به تاراج و کشتن نهادند روی

هوای دولت ز سر کی برون کند عاشق

در جنگ‌ها پیکار جنگ و زندگانی

پیرمردان محترمانه به حرف جوانان گوش می‌دادند و جوانان صمیمانه به پیران عشق می‌ورزیدند.

جوانان به نگاهشان دل سیاهی را می‌کاویدند تا از اعماق تاریکی‌ها خاطرات روشن را به یاد آورند.

می‌کوشید که نفاق و خودپرستی و جنایت را از میان بردارد و نهال یکتاپرستی و صفا و وفا بنشاند.

آن‌گاه که رشته‌ای نامرئی قلب‌های همه را به هم پیوند می‌داد میان آن‌ها عشق، دوستی و برادری موج زد.