شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 21694

نماند فتنه در ایام شاه جز سعدی/که بر جمال تو فتنه است و خلق بر سخنش

طومار ندامت است طبع من/حرفی است هر آتشی ز طومارم

گلاب است گویی به جویش روان/همی شاد گردد ز بویش روان

گدا را چو حاصل شود نان شام/چنان خوش بخسبد که سلطان شام

رسم بدعهدی ایّام چو دید ابر بهار / گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

 قناعت می‌کنم با درد چون درمان نمی‌یابم / تحمل می‌کنم با زخم چون مرهم نمی‌بینم

 مگر که لاله بدانست بی‌وفایی دهر / که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد

 گردون، مرا زِ محنت هستی، رها نخواست / مرگم رسیده بود ولیکن خدا نخواست

پدر با پسر یکدگر را کنار                      گرفتند و کرده غم از دل کنار

صدر سخی که لازم افعال اوست بذل           این اسم مشتق است هم از مصدر سخاش

گفتی مگر به صورت من عاشقی کمال           صورت ندیده چون بنویسم جواب را

در سایه سروی به سرای بستان               از ساقی سیم ساق ساغر بستان

د، ب، الف، ج

ج، الف، د، ب

ب، ج، الف، د

ج، الف، ب، د