شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 25815

عشق و اساس عشق نهادند بر دوام/یعنی خلل‌پذیر نگردد بنای عشق

از ننگ چه پرسی؟که مرا نام ز ننگ است/وز نام چه پرسی؟که مرا ننگ ز نام است

چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی/تو صنم نمی‌گذاری که مرا نماز باشد

ما را ز هم جدا کرد ایّام ورنه ما را/ با دولت وصالت خوش بود روزگاری

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می کنی دردم/تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

مبارزان جهان، قلب دشمنان شکنند/ تو را چه شد که همه قلب دوستان شکنی؟

همی سوخت باغ و همی خست روی/ همی ریخت اشک و همی کند موی

گر خیال دل من خواست که در پیش آیی/ خواهش این خس و خاشاک دمی معجزه کن

مصوت اَ

صامت ن

مصوت بلند ی

مصوت کوتاه  ِ

الف _ ج 

د _ ج     

د _ ب     

الف _ د

 گشتند ناامید همه جانور ز جان / با جان کوهسار چو پیوست جان برف

چاه مقنّع است همه چاه خانه‌ها / انباشته به جوهر سیماب‌سان برف

اول ز خوان نعمت تو زلّه کرد و پس / آنگه بگسترید در آفاق خوان برف

شد جویبار بالش نقره چو خفت باغ / در آب رفت بستر چون پرنیان برف