شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره

در کدام گزینه فقط یک نوع استعاره (مصرحه یا مکنیه) دیده نمیشود؟

دگرباره خیاط باد صبا / بر اندام گل دوخت رنگین قبا

آمدی با تاب گیسو تا که بیتابم کنی / زلف را یکسو زدی تا غرق مهتابم کنی

سنبلش غارت ایمان نکند چون نکند / لب لعلش مدد جان نکند چون نکند

کجا رواست که یک‌جا رود به دامن گلچین / گلی که بلبل مسکین کشید زحمت خارش

آرایه مقابل کدام بیت نادرست است؟

بــر آب زنـد هـر دم ایـن دیـده نـمـنـاکـم نـقـش تـو و جـز نـقشت در دیده نمی‌شاید (کنایه)

بـهـار عـالـم جان است رخسارش تماشا کن که در عالم از آن خوشتر تماشایی نمی‌باشد (تشبیه)

هـر دل کـه برد چشمت در دست غم آویزد هـر مـی کـه دهـد لعلت در خون دل آمیزد (تشخیص)

ز راه موکبت نرگس به چشمان خار برچیند ز بـاد دامـنـت نـسرین به عارض گرد بزداید(استعاره مصرّحه)

استعاره مکنیّه در کدام بیت، «تشخیص» به‌شمار نمی‌آید؟

مـانـع پـرواز مـن کـوتـاهـی بال و پر است بـادبـان بـر کـشـتـی بـی‌طالعم لنگر شده است

نـیـسـت در زنـدان آهـن بـی‌قـراران را قرار سـیـنه سنگ از شرار شوخ من مجمر شده است

در قـیـامت شسته رو برخیزد از آغوش خاک چهره هرکس که از اشک ندامت تر شده است

از عرق تا چهره گلرنگ جانان تر شده است دامـن گـل‌هـا بـه شـبنم آتشین بستر شده است

در کدام بیت، استعاره‌ی مکنیه وجود ندارد؟

دسـت در پـیـری به هم سودن ندارد حاصلی پیش از این سیلاب می‌بایست خود را جمع کرد

شـوق عـالـم گـرد در جـایـی نـمی‌گیرد قرار ابــر هــر دم بـال در صـحـرای دیـگـر واکـنـد

عـقـل از کـار دل سـرگـشـتـه سر بیرون نبرد در دل بـحـر وجـود ایـن عـقـده‌ی گرداب ماند

می‌شود ملک سلیمان، خانه‌ای چون چشم مور گــر در دل مــیـزبـان بـر روی مـهـمـان واکـنـد

در کدام بیت استعاره‌ی مکنیه دیده می‌شود؟

هزار نقش برآرد زمانه و نبود/ یکی چنان که در آیینه‌ی تصور ماست

آتش است این بانگ نای و نیست باد/ هر که این آتش ندارد نیست باد

مرا در خانه سروی هست کاندر سایه‌ی قدش/ فراغ از سرو بستانی و شمشاد چمن دارم

چون که خورشید از میان بر شد/ آسمان پر ز نرگس از سر شد

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 9811