شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس دوازدهم : کاوه ی دادخواه | آزمون شماره 161

مردي به طلب درزي آمد و خبر مرگ درزي نداشت.

پس چون یک چند برآمد ملک روم حراج باز گرفت.

صحرا را دریایی دریافت در جوش و هوایی از بانگ اسبان با برگستوان.

گروهی را گفت به دکان و بازار باشید و کار کنید و دبیران را گفت به دیوان نشینند.

حریف وحشت دل دیده حیران نمی گردد/گهر مشکل فراهم آورد اجزای دریا را

تا دل آزاده، برگ عیش در دامن نداشت/رعشه باد خزان، دستی بر این گلشن نداشت

چون کند اصرارو بد، پیشه کند/خاک اندر چشم اندیشه کند

خشم ماری است که سر کوفته می باید داشت/هرس موری است که در زیر زمین می باید

همی‌رفت منزل به منزل چو باد/ سری پر ز کینه دلی پر ز داد
 

بیاورد ضحاک را چون نَوَند/ به کوه دماوند کردش به بند
 

تو یک ساعت چو افریدون/ به میدان باش تا زان پس
 

با جوانان چو دست بگشادی/ پای گردون پیر بربستی
 

بازارگاه (جای خرید و فروش) ـ پشت پای (قسمت پشت پا)

درفش (درخشان) ـ زخم درای (ضربه پتک)

سپَردن (واگذار کردن) ـ سروش (فرشته پیام‌آور)

غو (فریاد و غریو) ـ گیهان خدیو (خدای جهان)