شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 5211

ز تاب آتش سودای عشقش / بسان دیگ دایم می‌زنم جوش

کرد عهدی سر من کز سر کویش نرود / گر رود سر، نروم من ز سر میثاقش

یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب / بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند

چو ماه روی تو در شام زلف می‌دیدم / شبم به روی تو روشن چو روز می‌گردید

شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی / غنیمت است چنین شب که دوستان بینی

در چشم منی و غایب از چشم / ز آن چشم همی‌کنم به هر سو

خدا را بر آن بنده بخشایش است / که خلق از وجودش در آسایش است

هر شب چو چراغ چشم دارم / تا چشم من و چراغ من کو

الف _ د

د _ ه

ب _ ج

ه _ ب

مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم / هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

به نیک و بد مشو در بند فرزند / نیابت خود کند فرزند فرزند

ز سر زلف عروسان چمن دست بدارد / به سر زلف تو گر دست رسد باد صبا را

نه عجب که قلب دشمن شکنی به روز هیجا (جنگ) / تو که قلب دوستان را به مفارقت شکستی