شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 1 - درس هشتم

«لیت کلّاً منّا یقدر أن یلجأ إلی أُمّه إذا تؤلمه صعوبات الدهر!»:

‌ ای کاش وقتی سختی‌های روزگار ما را به درد می‌آورد هر یک از ما قادر بودیم به مادر خود پناه ببریم!

‌ کاش هر یک از ما بتواند هنگامی که روزگار سخت او را به درد می‌آورد به آغوش مادرش پناه ببرد!

‌ ای کاش هر یک از ما بتواند به مادرش پناه ببرد وقتی سختی‌های روزگار او را به درد می‌آورد!

‌ کاش همۀ ما می‌توانستیم هرگاه سختی‌های روزگار ما را به درد می‌آورد به مادر خود پناه ببریم!

عیّن الخطأ فی صیاغة اسم الفاعل و اسم المفعول:

تَحَمَّلَ: مُتَحمِّل، مُتَحمَّل

یُنذِرُ: مُنذِر، مُنذَر

یَعلَمُ: مُعلِم، مُعلَم

یُکاتِب: مُکاتِب، مُکاتَب

عیّن الخطأ :

إِنَّ الأحمقَ یریدُ أَن ینفعکَ فیضُرُّکَ : نادان می خواهد که به تو سود برساند پس ضرر رسانَدت!

یا بنيَّ أَتّخذ ألف صدیقٍ و الألفُ قلیلٌ : ای پسرم هزار تا دوست بگیر و هزار تا کم است!

والله مارأینا حبّاً بلا ملامة : به خدا قسم عشقی را بدون سرزنش و ملامت ندیده ایم!

من جرّب المجرّب حلّت به النّدامة : هر کس آزموده ای را بیازماید پشیمانی بر او فرو می آید!

عیّن ما فیه مشتق من فعل مزید:

إنّ جمیع المسلمین حملوا رایة العلم طوال التّاریخ!

الطّفولة من أجمل مراحل عمر الإنسان!

أری فیک کثیراً من الخیر و المروء‌ة و صفاء القلب!

رأیتها و السّرور ظاهر علی وجهها!

«و إن شکوتٌ الی الطّیر نُحن فی الوُکنات» عیّن الصحیح في التحلیل الصرفيّ:

شکوتٌ: فعل، مفرد، مؤنث، غائب، معلوم

الطّیر: اسم، مذکر، معرّف بأل - مجرور به حرف جرّ

نُحن: فعل، جمع، مؤنث، غائب، مجهول

الوُکنات:‌ اسم، جمع (مفرده الوکنة) ، مؤنث سالم، معرف بالعلمیة، مجرور به حرف جرٍ

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 1 - درس هشتم | آزمون شماره 1106