شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 8: از پاریز تا پاریس | آزمون شماره 5070

۴

۵

۶

۷

از کرّان به بعد هفت فرسنگ تمام بیابان ریگزار بود. آب از این ده برمی‌داشتیم و صبح، هنگام «چریق آفتاب» کنار قنات حسنی در شهر سیرجان اطراغ می‌کردیم.

وقتی از پاریذ به رفسنجان آمدم، به من سفارش شد که بردن سیصد تومان پول تا تهران همراه یک مهصّل خطرناک است! ناچار باید از یک تجارت‌خانه معتبر به تهران هواله گرفت.

پیرمرد از داخل کاذیه روی میز یک پاکت کهنه را که از جایی برایش رسیده بود، برداشت. نه کاغذ بزرگ بود، نه ماشین تهریر.  

چه استبعادی دارد که عمری باشد و روزی خاطراتی از صفر ماه هم بنویسیم! آدمی به هر جا می‌رود، گمان می‌کند به غایت‌الغصوای مقصود خود رسیده است؛ در سورتی که دنیا بی‌پایان است.