شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 19734

چه مهره باخت ندانم سپهر دشمن‌خوی/ که دور کرد به دستان ز دوستان ما را (جناس، تلمیح)

چون توانم شد از اینجا که غمش موی‌کشان/ دلم آورد و به زنجیر فروبست اینجا (تشخیص، کنایه)

دل مسکین مرا نیست در اینجا قدری/ زانک صد دل چو دل خستۀ من هست اینجا (واج‌آرایی، واژه‌آرایی)

روی از تو نپیچم وگر از شست تو آید/ همچون مژه در دیده کشم تیغ بلا را (تشبیه، کنایه)

واج‌آرایی _ ‌تشخیص

حس‌آمیزی _ تشخیص    

حس‌آمیزی _ واژه‌آرایی

اغراق _ تشبیه

تو چشم بستی و گفتی که این جهان خواب است / گشای چشم که این خواب خواب بیداری ‌است

پلنگی که گردن کشد بر وحوش / به دام افتد از بهر خوردن چو موش

آشنایی نه غریب است که دلسوز من است / چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت

با من هزار نوبت اگر دشمنی کنی / ای دوست هم‌چنان دل من مهربان توست

چهار

دو

یک

سه