شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 16: کباب غاز | آزمون شماره 2230

با حال استیصال پرسیدم: پس چه خاکی به سرم بریزم؟

گفت: خودتان را بزنید به ناخوشی و بگویید طبیب غدقن کرده، از تخت پایین نیایید.

تو رفقای مرا نمیشناسی. بچه قنداقی نیستند که هرچه بگویم آن ها هم باور کنند.

کم کم وقتی درست آن را در زوایا و خفایای خاطر نشخوار کردم معلوم شد آن قدر ها هم نامعقول نیست.

 ملتفت/ استدعای آجزانه/ اصرار و تعارف

بصتری شدن/ ابا و امتناع/ سر و وضع

صیقهٔ بلّعت /اهتمام/ طاووس

قالب بدن/ درزی ازل /متانت

مهمان ها سخت در محضور گیر کرده و تکلیف خود را نمی دانند.

محض حفظ ظاهر، کارد پهن و دراز ای شبیه به ساتور قصّابی به دست گرفته بودم.

حیف نیست از چنین غازی گذشت که شکمش را با آلوی برقان پر کرده‌اند؟

دیگران که منتظر چنین حرفی بودند، فرصت نداد همانند قحطی‌زدگان به جان غاز افتادند.

مهمان‌ها از تظاهرات آقای استادی دودل مانده بودند. (ماضی بعید)

موقع مناسبی است که کباب غاز را بیاورند. (مضارع التزامی)

توی شکمش آلوی برغان گذاشته‌اند. (ماضی نقلی)

مهمان‌های دیگر را با خودت همراه می‌کنی. (ماضی استمراری)