شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 8: از پاریز تا پاریس | آزمون شماره 4304

گوژپشت آمد فلک در آفرینش تا کند / هر زمان پیشت از زمین بوس از برای افتخار (حسن‌تعلیل)

عشق بر یک فرش بنشاند گدا و شاه را / سیل ، یکسان می کند پست و بلند راه را (جناس)

غیر از هنر که تاج سر آفرینش است / بنیاد هیچ سلطنتی پایدار نیست (تشبیه)

گلیم بخت کسی را که بافتند سیاه / به آب زمزم و کوثر سفید نتوان کرد (تناقض)

زاغ هر روزی برای ایشان حکایت دل‌گشای و مثل قریب و افسانه عجیب می‌آوردی، و به نوعی در محرمیّت خویش می‌افزود تا بر اصرار اخبار ایشان وقوف یافت.

منجّمی به خانه درآمد، یکی مرد غریبه را دید که نشسته است. فریاد کرد و دشنام گفت و فتنه و آشوب به‌پا خاست.

 گفت بنده غریب است میان این قوم و رسم این خدمت نمی‌شناسند. ندیمان و غلامانش پای کوفتند. پس دیگر روز این حدیث فاش شد.

ملک از استماع این نصیحت امتناع نمود و سخن مشیر بی نظیر را خوار داشت.