شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس ششم | آزمون شماره 430

اُنْظُرْ إلی ما قالَ وَ لا تَنْظُرْ إلی مَنْ قالَ!

کَلِّمِ النّاسَ عَلی قَدرِ عُقُولِهِم!

تواضَعوا لِمَنْ تُعَلِّمونَ مِنْهُ وَ تَواضَعوا لِمَنْ تُعَلِّمونَهُ!

لِنَعْمَلْ کَثیراً حَتّی نَصِلَ إلی أهدافِنا العالیَةِ!

در زندگی سختم نتوانسته‌ام که همیشه به دوستانم که به من کمک می‌کردند  اعتماد کنم!

در زندگی دشوار نمی‌توانم که اعتماد کنم مگر به  دوستان خودم که مرا همیشه کمک می‌کنند!

در زندگی دشوارم، فقط به دوستانی که همیشه به من کمک کرده بودند، نتوانستم اعتماد کنم!

در زندگی دشوار خود، فقط به دوستانم که همیشه مرا کمک می‌کردند، توانستم اعتماد کنم!

أمّا الآن فَلننظُر إلی العلوم الّتی نبغ فیها المسلمون!

اعلما قدر حیاتکما لتنتفعان بما آتاکما الله!

لِنعلَمَ أنّ المهن نوعان : مهنٌ إنسانیّة و تجریبّیة!

هؤلاء الطّالباتُ لتحافظنَ علی کرامة بلادهنّ!

لا يَذهبا                        

لَم یذهبا                                      

 لِیذهبا   

لا یذهبانِ                     

﴿أولم یعلموا أنّ اللّه یبسط الرّزق لمن یشاء﴾: آیا ندانستید که خدا روزی را برای هرکس بخواهد، می¬گستراند؟

﴿أ لم تَرَوا کیف خلق اللّه سبع سماوات﴾: آیا نمی¬بینید که خدا چگونه هفت آسمان را آفریده است؟

﴿و اللّه ولیّهُما و علی اللّه فلیتوکّلِ المؤمنونَ﴾: و خدا یاور آنها است، و مؤمنان تنها بر خدا توکّل می¬کنند!

﴿قالتِ الأعراب آمنّا قل لم تُؤمنوا﴾: بادیه¬نشینان گفتند: ایمان آوردیم، بگو ایمان نیاورده¬اید!